Πύργος Κιτίου
Ο Πύργος Κιτίου βρίσκεται στην περιοχή των Περβολιών της επαρχίας Λάρνακας, δύο χιλιόμετρα βόρεια του ακρωτηρίου του Κιτίου και πάνω σε ένα λόφο ύψους 20 μέτρων.
Ένα από τα 4 μεσαιωνικά παρατηρητήρια που ήλεγχαν τον κόλπο της Λάρνακας σε περιπτώσεις που προσέγγιζαν εχθρικά πλοία την περιοχή, ο Πύργος Κιτίου είναι τετράπλευρο πετρόχτιστο οικοδόμημα της Ενετοκρατίας του 16ου αιώνα που η κάθε του πλευρά έχει μήκος έξι μέτρα και αποτελείται από τρεις ορόφους. Η θύρα εισόδου βρίσκεται στο πρώτο πάτωμα της δυτικής πλευράς, σε απόσταση τεσσάρων μέτρων από το έδαφος, γεγονός που υποδηλώνει ότι η πρόσβαση στο παρατηρητήριο γινόταν είτε με κρεμαστή σκάλα που ριχνόταν από μέσα, είτε με σχοινιά, είτε μέσω υπόγειας στοάς που οδηγούσε στο εσωτερικό του.
Στη δυτική πλευρά του πύργου, υπάρχει ενιαία μαρμάρινη πλάκα με τρία ενετικά οικόσημα. Το αριστερό οικόσημο με τους τρεις ρόδακες ανήκει στον Zuan Mattio Bembo, Γενικό Προβλεπτή της Κύπρου, ο οποίος ολοκλήρωσε την ανέγερση του Πύργου Κιτίου το 1563, ενώ το δεξί οικόσημο ανήκει στην οικογένεια Gradenigo, που ενδεχομένως συνέβαλε χρηματικά στην ολοκλήρωση του έργου. Το κεντρικό οικόσημο με το φτερωτό λιοντάρι του Αγίου Μάρκου που κρατά ένα σπαθί, είναι το επίσημο οικόσημο της Δημοκρατίας της Βενετίας. Μάλιστα, είναι το μοναδικό στην Κύπρο που αντί για Ευαγγέλιο, κρατά σπαθί (που είναι η συνηθισμένη απεικόνιση πάνω στο επίσημο έμβλημα της Βενετίας). Οι Ενετοί τοποθετούσαν στα δημόσια οικοδομήματά τους τα επίσημα σύμβολα του κράτους, αλλά και θυρεούς ευγενών οικογενειών, όταν αυτές συνέβαλαν οικονομικά στη οικοδόμηση τέτοιων έργων.
Τα σκαλιστά διακοσμητικά στοιχεία που βρίσκονται στην κορυφή του πύργου και στις τέσσερις πλευρές, συναντώνται σε παρόμοιους πύργους του 15ου και του 16ου αιώνα, στη Νάπολη της Ιταλίας.
Ο Πύργος Κιτίου αποτελούσε ένα από τα παρατηρητήρια στα νότια παράλια του νησιού που επανδρώνονταν από ολιγομελή μόνιμη φρουρά και επόπτευαν τις κινήσεις των πλοίων, μαζί με τον Πύργο Αλαμινού, τον Πύργο Πύλας και τον Πύργο Ξυλοφάγου . Από τον Πύργο Κιτίου ειδοποιούσαν με φωτεινούς πυρσούς τη στρατιωτική διοίκηση των αλυκών, ενώ μέσω του Πύργου Ξυλοφάγου, ειδοποιούσαν την Αμμόχωστο.
Το ενετικό πετρόχτιστο οικοδόμημα είναι γνωστό και ως Πύργος της Ρήγαινας. Σύμφωνα με την παράδοση, η Ρήγαινα έπαιρνε τη χρυσή της άμαξα μαζί με τους φρουρούς της και χρησιμοποιούσε την υπόγεια σήραγγα του πύργου όταν ήθελε να πάει στα λουτρά της Τερσεφάνου ή σε περιπτώσεις που εχθροί προσέγγιζαν την περιοχή. Μάλιστα, λέγεται ότι η χρυσή άμαξα είναι ακόμα θαμμένη στην υπόγεια σήραγγα.
