Μωρό Νερό

Το Μωρό Νερό είναι ένα από τα εγκαταλελειμμένα χωριά της επαρχίας Πάφου στην Κύπρο και απέχει 16 χιλιόμετρα βορειοανατολικά της πόλης της Πάφου, 72 χιλιόμετρα βορειοδυτικά της Λεμεσού και 155 νοτιοδυτικά της Λευκωσίας.

Ένα απομονωμένο σημείο δίχως πρόσβαση από το οδικό δίκτυο, «φωλιασμένο» μέσα στη φύση που κάποτε έσφυζε από ζωή και σήμερα είναι προσβάσιμο μόνο από το Μονοπάτι της Φύσης Καλλέπεια-Επισκοπή, το Μωρό Νερό αποτέλεσε μικτό χωριό στο οποίο ζούσαν Ελληνοκύπριοι και Τουρκοκύπριοι.

Η μικρή κοινότητα υπέστη σοβαρές ζημιές μετά το μεγάλο σεισμό που έπληξε την Πάφο το 1953, με πολλούς κατοίκους να εγκαταλείπουν την περιοχή, ενώ οι τελευταίοι 42 εναπομείναντες αποχώρησαν με την απαρχή των διακοινοτικών ταραχών μεταξύ Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων τη δεκαετία του 1960.

Στο Μωρό Νερό, που βρίσκεται πολύ κοντά στην Επισκοπή Πάφου, υπάρχει η εγκαταλελειμμένη εκκλησία του Αγίου Γενναδίου. Ο εν λόγω άγιος που γιορτάζει στις 17 Δεκεμβρίου και τον οποίο οι ντόπιοι αποκαλούν «Άη Γεννάτζης», ήταν ο 21^ος Οικουμενικός Πατριάρχης της Κωνσταντινούπολης. Σύμφωνα με μαρτυρίες, ο Άγιος Γεννάδιος λατρευόταν από κοινού από τους Ελληνοκύπριους και τους Τουρκοκύπριους κατοίκους του χωριού.