Δρύμου

Η Δρύμου είναι χωριό της επαρχίας Πάφου στην Κύπρο και απέχει 26 χιλιόμετρα βορειοανατολικά της ομώνυμης πόλης, 89 χιλιόμετρα βορειοδυτικά της Λεμεσού και 152 χιλιόμετρα νοτιοδυτικά της Λευκωσίας.

Βρισκόμενη σε υψόμετρο 500 μέτρων και ανάμεσα σε άγρια βλάστηση και σιτηρά, ελιές, αμπέλια και αμυγδαλιές, η Δρύμου με τους 100 περίπου κατοίκους, εντυπωσιάζει όσους αποζητούν το υπέροχο κλίμα δίχως υγρασία, αλλά και την ηρεμία που αποπνέει το φυσικό τοπίο. Η θέα των γύρω βουνών του Τροόδους από τη μία και της θάλασσας από την άλλη, αλλά και οι ήσυχες γειτονιές που περιστοιχίζονται από σπίτια λαϊκής αρχιτεκτονικής, καθιστούν τη Δρύμου ιδανικό προορισμό για έναν διαφορετικό καφέ στα δυο καφενεία του χωριού, μακριά από τους έντονους ρυθμούς της πόλης.

Η ονομασία του οικισμού συνδέεται με την αρχαία λέξη «δρυμός», δηλαδή  τόπος με πολλούς δρύες(βελανιδιές), κάτι που υποδεικνύει την πληθώρα των δέντρων στην περιοχή.

Η κύρια εκκλησία του χωριού, η Μεταμόρφωση του Σωτήρος, είναι κτίσμα γοτθικού ρυθμού που βρίσκεται στο κέντρο της κοινότητας και κατασκευάστηκε στις αρχές του 19^ου αιώνα, ενώ το καμπαναριό αποτελεί προσθήκη του 1930, όταν έγινε και επέκταση του ναού. Τα θρησκευτικά σημεία ενδιαφέροντος στην περιοχή συμπληρώνονται από το ξωκλήσι του Αγίου Γεωργίου, το ξωκλήσι του Αρχαγγέλου Μιχαήλ και το ξωκλήσι της Παναγίας της Φανερωμένης.

Άλλα αξιοπρόσεκτα σημεία στη Δρύμου είναι το ομώνυμο Μονοπάτι της Φύσης μήκους 700 περίπου μέτρων, καθώς και το μνημείο πεσόντων δίπλα από το κτίριο του κοινοτικού συμβουλίου, που αποτελείται από τις μπρούτζινες προτομές των ηρώων Στέλιου Χρ. Σαββίδη, Ιωάννη Σ. Αριστοδήμου, Ανδρέα Κ. Αλκιβιάδη και του αγνοούμενου Μενέλαου Σ. Μενελάου. Οι μπρούτζινες προτομές, επενδυμένες με πέτρα αποτελούν δωρεά της εμβληματικής Μονής Κύκκου.

Πριν πολλά χρόνια, οι κάτοικοι της κοινότητας κατασκεύασαν μια δεξαμενή για τη συλλογή νερού που έρεε από τα βουνά του Τροόδους. Αυτή η δεξαμενή ήταν ζωτικής σημασίας για τους ντόπιους, καθώς από εκεί προμηθεύονταν πόσιμο νερό, έπλεναν τα ρούχα τους και πότιζαν τα ζώα τους. Η δεξαμενή αυτή παραμένει εκεί ως υπενθύμιση των περασμένων δεκαετιών και του απλού, παραδοσιακού τρόπου ζωής στη Δρύμου.