Δρούσια

Η Δρούσια βρίσκεται 30 χιλιόμετρα βόρεια της Πάφου στην ομώνυμη επαρχία της Κύπρου, κι απέχει 90 χιλιόμετρα βορειοδυτικά της Λεμεσού, και περίπου 170 χιλιόμετρα από τη Λευκωσία.

Στη δυτική πλευρά της Μεγαλονήσου συναντάται η Δρούσια ή Δρούσεια, ένα από τα πιο μικρά χωριά της ορεινής περιοχής της Πάφου, χτισμένη στο ψηλότερο σημείο του οροπεδίου της Λαόνας. Το όνομα του, ο οικισμός φαίνεται ότι το πήρε από τη λέξη «δροσιά», αφού λόγω του υψομέτρου του και της σχετικά κοντινής απόστασης του από τον Ακάμα, παραμένει ένας δροσερός προορισμός ακόμη και κατά τους καλοκαιρινούς μήνες.

Η παραδοσιακή κυπριακή αρχιτεκτονική της Δρούσιας, έχει αναβαθμιστεί με μικρά μεν, ξενοδοχεία αρκετών αστέρων δε, αγροτουριστικά καταλύματα, και αναπαλαιωμένα διαμερίσματα. Από τα στενά δρομάκια της κοινότητας με τα ανακαινισμένα πετρόχτιστα σπίτια των ντόπιων με τις σκαλιστές πόρτες και τα ξύλινα παράθυρα, ο επισκέπτης συναντά τα δύο καφενεία του χωριού, που βρίσκονται στην καρδιά του οικισμού και στην πλατεία του, απ’ όπου επίσης ξεπροβάλλει ο ναός του Αγίου Επιφανίου, οικοδομημένος το 1783. Κοντά σ’ αυτά, συναντάται και το μικρό ανοιχτό θέατρο της κοινότητας, οι πολλές ταβέρνες της περιοχής, όπου μπορεί ο επισκέπτης να δοκιμάσει τα ξακουστά γαλακτοκομικά προϊόντα που παράγουν οικογένειες του χωριού, καθώς επίσης και να κάνει μια βόλτα μέχρι την παλιά Μονή Αγίου Γεωργίου Νικοξυλίτη, που βρίσκεται περίπου 3 χιλιόμετρα μακριά. Επιπλέον, ο οικισμός διαθέτει δύο μίνι μάρκετ, ενώ στην ευρύτερη περιοχή υπάρχουν περισσότερα καταστήματα και αγορές.

Στη Δρούσια υπάρχει επίσης το ομώνυμο Μουσείο Υφαντουργίας, όπου ο επισκέπτης μπορεί να θαυμάσει παλιές ενδυμασίες και υφαντά του χωριού. Βορειοδυτικά του οικισμού, υπάρχουν μερικά ειδυλλιακά αξιοθέατα φύσης, όπως η πέτρα του Νικόλα, ο βράχος της Λάμιας, οι «Βολατζιές», η μεγάλη πέτρα «Κάρη», και μια σπηλιά, του Αγίου Αμπέλη, η οποία και σύμφωνα με την παράδοση ήταν αφιερωμένη στον αρχαίο Αρκαδικό θεό Πάνα, που λατρεύονταν παλιότερα στην περιοχή. Άλλοι βέβαια αναφέρουν ότι απλά η τοποθεσία υπήρξε ασκητήριο κάποιου βοσκού, οπότε και οι ντόπιοι μεταβαίνουν στο σημείο αυτό, κάθε φορά που αρρωσταίνουν τα ζώα τους.

Επιπρόσθετα, η Δρούσια, είναι γνωστή και για το γεγονός οτι ένας δρόμος της κοινότητας δείχνει να κατηφορίζει, ενώ στην πραγματικότητα ανηφορίζει, κάτι που όμως έχει εξηγηθεί ως οφθαλμαπάτη. Η φύση γύρω από τον οικισμό, αποτελεί ιδανική αφετηρία για πεζοπορίες και εξερευνήσεις με ποδήλατο, ενώ η αστείρευτη θέα της κοινότητας φτάνει από τα βουνά της οροσειράς του Τροόδους, μέχρι και τον κόλπο της Πόλης Χρυσοχούς και το Λατσί.

Η πρόσβαση στη Δρούσια είναι εύκολη από την Τσάδα, με κατεύθυνση το χωριό Στρουμπί και στρίβοντας προς τον Κάθικα. Τέλος, η κοινότητα γειτνιάζει με τις Κάτω Αρόδες και την Ίνεια.