Λινού
Το χωριό Λινού ανήκει διοικητικά στην επαρχία Λευκωσίας και απέχει περίπου 55 χιλιόμετρα νοτιοδυτικά από την ομώνυμη πρωτεύουσα της Κύπρου, 58 χιλιόμετρα από τη Λεμεσό, 100 χιλιόμετρα από τη Λάρνακα, και 120 χιλιόμετρα από την Πάφο.
Σε απόσταση αναπνοής από την κοινότητα του οικισμού Φλάσου, στη γεωγραφική περιφέρεια της Σολέας, η Λινού είναι χτισμένη πάνω στην εύφορη κοιλάδα του ποταμού Καρκώτη και σε μέσο υψόμετρο 310 μέτρων.
Η ονομασία της Λινούς ή Ληνού φαίνεται να έχει αρχαία ελληνική ρίζα. Η πρώτη γραφή του χωριού, (που θεωρείται κι ως η πιο επίσημη) πιθανώς να προήλθε από το λινάρι (σπόρος), το οποίο και καλλιεργούνταν στο νησί από τα αρχαία κιόλας χρόνια, καθώς και εξαιτίας της κατασκευής λινών υφασμάτων από κατοίκους της περιοχής. Επιπλέον, πολλοί θεωρούν ότι η ονομασία αυτή ίσως και να σχετίζεται με τη λατρεία του Λίνου, του υιού του Απόλλωνα και της Ψαμάθης. Αφετέρου, μερικοί μελετητές συνδέουν την ονομασία του χωριού με το ληνό, το εργαλείο με το οποίο έλιωναν τα σταφύλια για την παρασκευή του κρασιού,απ’ όπου προήλθε κι η επωνυμία του θεού Διονύσου (Ληναίος, δηλαδή ο προστάτης του ληνού).
Από τα Μεσαιωνικά χρόνια η Λινού αποτελούσε φέουδο, αν και μαρτυρίες για την ίδρυση του χωριού υπάρχουν ήδη από την αρχαιότητα. Η ιστορία της πάλι, συνδέεται άρρηκτα με τα μεταλλεία της Σκουριώτισσας και το μύθο της Ρήγαινας, που λέγεται ότι έφερε νερό στην κοινότητα. Ζωντανό κομμάτι του παρελόντος της αποτελεί μέχρι και σήμερα ο εγκαταλειμμένος οικισμός «Λεμώνες» (στα βορειοανατολικά του χωριού).
Στην ευρύτερη περιοχή της Λινούς καλλιεργούνται ελιές, εσπεριδοειδή, λίγα λαχανικά , σιτηρά, όσπρια και μερικά φρουτόδεντρα. Εκεί, κατά το παρελθόν υπήρχαν πολλά παραδοσιακά επαγγέλματα, όπως ο βαφέας της βράκας, κατασκευαστές αλετριών και ξύλινων σκαλιστών, που δυστυχώς όμως σήμερα δεν αναβιώνουν.
Στην κοινότητα ο επισκέπτης μπορεί να δει ερείπια από τους αλευρόμυλους που λειτουργούσαν εκεί τα παλιά χρόνια κι εξυπηρετούσαν ολόκληρη την περιοχή της Μόρφου, καθώς επίσης κανείς μπορεί να επισκεφτεί και το μνημείο ηρώων της περιοχής. Το κτήριο του κοινοτικού συμβουλίου δεσπόζει στο κέντρο του οικισμού, ενώ το χωριό περιβάλλουν αρκετά εκκλησάκια, όπως το ξωκλήσι της Αγίας Μαρίνας, και τα παρεκκλήσια του Προφήτη Ηλία και των Αγίων Σαράντα. Ο κεντρικός ναός και αρχιτεκτονικό στολίδι της Λινούς είναι η Παναγία Χρυσοπαντάνασσα, που επίσης συνάνται στον πυρήνα του χωριού.