Σκαρίνου

Η Σκαρίνου είναι ένα χωριό της επαρχίας Λάρνακας, 32 περίπου χιλιόμετρα νοτιοδυτικά της Λάρνακας, 53 νοτιοανατολικά της Λευκωσίας και 42 βορειοανατολικά της Λεμεσού.

Ο οικισμός που ιδρύθηκε πιθανότατα στα βυζαντινά χρόνια, πήρε το όνομά του ως Σκαρίνου βάσει δύο εκδοχών. Η πρώτη κάνει λόγο για παραφθορά του ονόματος από τα χρόνια της Φραγκοκρατίας, καθώς βρίσκεται καταχωρημένη σε παλιούς χάρτες ως Scharino και ως S. Harino, (το γράμμα S σημαίνει Άγιος και πιθανά να αναφέρεται στον Άγιο Χαρίτωνα επί βυζαντινής εποχής). Η δεύτερη εκδοχή του ιστορικού Νέαρχου Κληρίδη αναφέρει ότι το όνομα προέκυψε από το όνομα ή την ιδιότητα του πρώτου οικιστή της περιοχής, υποθέτοντας ότι λεγόταν Σκαρίνος (βοσκός που σκάριζε τα πρόβατα, δηλαδή τα έβγαζε σε νυκτερινή βοσκή).

Βρισκόμενη σε υψόμετρο 190 μέτρων από την επιφάνεια της θάλασσας, ανάμεσα σε όμορφες βουνοπλαγιές που αποτελούνται από ένα είδος πέτρας μοναδικό στην Κύπρο, η Σκαρίνου αποτελεί έναν μικρό γραφικό οικισμό με ανηφορικά λιθόστρωτα σοκάκια και σπίτια χτισμένα και αναπαλαιωμένα από τη πέτρα αυτή, διατηρώντας την παραδοσιακή αρχιτεκτονική της.

Το προνομιακό σημείο που βρίσκεται, χαρίζει στη Σκαρίνου ένα εξαιρετικό κλίμα, με αποτέλεσμα τα τελευταία χρόνια να προσελκύει το ενδιαφέρον αρκετών ξένων και Κυπρίων, που αγόρασαν γη για να χτίσουν εδώ τις εξοχικές τους κατοικίες.  Η μεγάλη σήμερα οικιστική ανάπτυξη, τα παραδοσιακά οικήματα με τα νεόδμητα που ανήκουν σε ξένους, η πλούσια κυπριακή φύση και οι ταβέρνες ή ο ανεπτυγμένος αγροτουρισμός με τα καταλύματα που λειτουργούν στο χωριό, κάνουν τη Σκαρίνου έναν ιδανικό προορισμό για τον επισκέπτη που θα φτάσει στην περιοχή.

Ως παλιός οικισμός, έχει πλούσια ιστορία, ενώ έγινε γνωστός σε ολόκληρη την Κύπρο για τον σταθμό του, το Σταθμό Σκαρίνου που βρίσκεται στον παλιό δρόμο Λεμεσού – Λευκωσίας. Στις αρχές του 1900, οι Κύπριοι έμποροι, ταξιδιώτες και προσκυνητές που ταξίδευαν στην Λεμεσό και την Πάφο, σταματούσαν σε αυτή την ξακουστή όαση δροσιάς με ευκαλύπτους, πεύκα, ακακίες και κυπαρίσσια για να ξαποστάσουν και να φάνε. Ο σταθμός παρήκμασε τη δεκαετία του 1980, όταν έγινε η διάνοιξη της νέας εθνικής οδού.

Η Παναγία η Οδηγήτρια, η κύρια εκκλησία του χωριού, η οποία είναι ορατή από όλα τα σημεία στην περιοχή και γιορτάζει στις 8 Σεπτεμβρίου, μαζί με τα εξωκλήσια του Αγίου Γεωργίου (λειτουργείται δύο φορές τον χρόνο, τη Δευτέρα της Λαμπρής και στις 23 Απριλίου, όπου γιορτάζεται με λιτάνευση της Άγιας εικόνας) και του Αποστόλου Λουκά (γιορτάζει στις 18 Οκτωβρίου), αποτελούν τα θρησκευτικά αξιοθέατα για όποιον φτάσει στο χωριό. Η παλιά βρύση βρίσκεται στο κέντρο της κοινότητας, ενώ το Κέντρο Περιβαλλοντικής Ενημέρωσης Ορεινής Λάρνακας πληροφορεί τους επισκέπτες για τη φύση της περιοχής. Το Μουσείο Κέρινων Ομοιωμάτων ΦΑΤΣΑ, το Πάρκο Αναδασμού καθώς και διάφορες τοπικές παραδοσιακές επιχειρήσεις, όπως τα δυο τυροκομεία ή η μεγαλύτερη φάρμα εκτροφής γαϊδουριών στην Κύπρο που παράγει γαϊδουρόγαλα, η Golden Donkeys Farm, είναι κάποια από τα σημεία ενδιαφέροντος που ταυτόχρονα αναδεικνύουν και την τοπική ταυτότητα της περιοχής. Μάλιστα, το 2014 εδώ έλαβε χώρα το 1^ο φεστιβάλ γαϊδουριού. Στη Σκαρίνου επίσης κατασκευάζονται κεντήματα λευκαρίτικου τύπου, το παγκοσμίως γνωστό λευκαρίτικο κέντημα, το οποία διατίθεται στα μικρά καταστήματα του χωριού και είναι συστατικό στοιχείο της παράδοσης στην Κύπρο. Οι 350 περίπου μόνιμοι κάτοικοι ασχολούνται με τις καλλιέργειες, τις ελιές και τον αγροτουρισμό.