Αγγλισίδες

Οι Αγγλισίδες είναι χωριό της επαρχίας Λάρνακας, 20 περίπου χιλιόμετρα νοτιοδυτικά της Λάρνακας, 63 χιλιόμετρα νοτιοανατολικά της Λευκωσίας και 50 χιλιόμετρα βορειοανατολικά της Λεμεσού.

Είναι χτισμένη στη νότια πλευρά του Σταυροβουνίου στα 170 μέτρα υψόμετρο, σε ένα τοπίο που κυριαρχεί η ελιά, σημείο κατατεθέν της περιοχής από τα πολύ παλιά χρόνια. Μάλιστα, στα αξιοθέατα του χωριού συγκαταλέγεται η αιωνόβια ελιά που υπολογίζεται ότι είναι άνω των 800 ετών και είναι η μεγαλύτερη σε ηλικία ελιά της Μεσογείου, ενώ το 2012 ανακηρύχθηκε από το Υπουργείο Γεωργίας ως το δέντρο της χρονιάς. Η περίμετρός της είναι 16 μέτρα και έχει 6 μέτρα ύψος, ενώ μέσα στην τεράστια κουφάλα της χωρούν πάνω από 30 άνθρωποι. Εξακολουθεί μέχρι και σήμερα να παράγει άριστης ποιότητας ελιές και κάθε χρόνο την επισκέπτονται χιλιάδες τουρίστες από όλο τον κόσμο. Δίπλα από το σημείο που βρίσκεται η ελιά, εγκαινιάστηκε το 2015 και το Μουσείο Ελιάς Αγγλισίδων.

Οι Αγγλισίδες συνδυάζουν παραδοσιακά και μοντέρνα στοιχεία, καθώς υπάρχουν γειτονιές με οικοδομήματα μοντέρνας αρχιτεκτονικής όσο και γειτονιές με σπίτια λαϊκής αρχιτεκτονικής.

Ένας οικισμός που οι απαρχές του εντοπίζονται στα χρόνια του Μεσαίωνα, σήμερα χωρίζεται σε Πάνω και Κάτω Αγγλισίδες και διαθέτει υπηρεσίες, καταστήματα και βιοτεχνίες που εξυπηρετούν τους κατοίκους του χωριού αλλά και της ευρύτερης περιοχής.

Μέχρι την τουρκική εισβολή του 1974, το χωριό ήταν μικτό με Τουρκοκύπριους και Ελληνοκύπριους, αλλά μετά τον Αττίλα, οι πρώτοι το εγκατέλειψαν για τις κατεχόμενες από τους Τούρκους περιοχές του βορρά και ταυτόχρονα δημιουργήθηκαν 2 προσφυγικοί συνοικισμοί για τους Ελληνοκύπριους που έφτασαν εδώ.

Για την προέλευση του ονόματος υπάρχουν διάφορές εκδοχές: Η πρώτη συνδέει το όνομα της κοινότητας με τη λέξη «εγκλείστρα», το ασκητήριο του μοναχού, κάτι που εξηγεί και γιατί γράφεται και ως «Αγκλεισίδες». Η δεύτερη εκδοχή αναφέρεται στην ύπαρξη πολλών υπόγειων εκκλησιών, ενώ μια άλλη εκδοχή συνδέει την ονομασία του χωριού με ένα Βρετανό επισκέπτη που έχασε τη γυναίκα του στα βουνά του χωριού. Ρωτώντας τους ντόπιους «Άγγλις ί(δ)ες» εννοώντας «Είδες καμιά Αγγλίδα;», επικράτησε το Αγγλισίδες.

Εκτός από την αιωνόβια ελιά, ο επισκέπτης στις Αγγλισίδες θα απολαύσει την πλούσια φύση, με το μοναδικής ομορφιάς Μονοπάτι της Φύσης με εντυπωσιακή θέα προς τη Λάρνακα και πολλές εκκλησίες. Η εκκλησία της Αγίας Μαρίνας και του Αγίου Θεράποντος, ένα εντυπωσιακό σύγχρονο κτίσμα, βρίσκεται στο κέντρο περίπου του χωριού και πρόεκυψε με τη συνένωση δυο μικρών ναών ξεχωριστά αφιερωμένων στους δύο αγίους. Η μικρή κεραμοστέγαστη εκκλησία της Αγίας Μαρίνας βρίσκεται στο κάτω χωριό, ενώ ο μικρός ναός του Αγίου Θεράποντα στο πάνω χωριό, χτίστηκε το 1773 και πιθανολογείται πως  είναι η αρχαιότερη στην Κύπρο που είναι αφιερωμένη στον Άγιο Θεράποντα. Το ξωκλήσι του Αγίου Αρσενίου Καππαδόκη και Αγίου Εφραίμ βρίσκεται σε ένα ιδιόκτητο χώρο λίγο έξω από το χωριό και στην κορυφή ενός λόφου, ενώ στο εσωτερικό του υπάρχει και μια εικόνα του Αγίου Εφραίμ. Τέλος, ο μικρός ναός του Αγίου Γεωργίου βρίσκεται στο κοιμητήριο του χωριού.

Οι Αγγλισίδες, οι κάτοικοι των οποίων ξεπερνούν τους 1.400,  παράγουν το 1/3 της παραγωγής ελαιόλαδου στην επαρχία Λάρνακας. Στα όριά της βρίσκονται τρία ελαιοτριβεία και δύο συσκευαστήρια ελιών.